Start Bogdanowice - strona oficjalna

Tomasz Bąkowski – bramkarz Startu, najlepszy zawodnik Bogdanki sezonu 2010/11 wśród kibiców.

- Wygrałeś klasyfikację najlepiej ocenianych zawodników Bogdanki. Czy czujesz jakąś wewnętrzną satysfakcję, że wśród kibiców jesteś najlepszym zawodnikiem tej drużyny.

- Tak, czuję osobistą satysfakcję, że ktoś mnie w końcu docenił, docenił moją pracę, grę. Mogę powiedzieć, że w tej drużynie czułem pewność, doskonale rozumiałem się ze swoimi kolegami z linii obrony i to zaprocentowało dobrym wynikiem całej drużyny.

- Byłeś silnym punktem naszej drużyny w dopiero co zakończonym sezonie. Jak ocenisz swoją grę w Starcie przez ostatni rok.

- Ciężko jest samego siebie oceniać, ale spróbuję. Nie da się ukryć, że parę bramek sobie bym przypisał, wiele z nich można było uniknąć. W paru sytuacjach wystarczyło tylko dochować szczególików taktyki, gdzie ja mogłem się inaczej zachować, a wtedy uniknęlibyśmy części straconych bramek, które niejednokrotnie odebrały nam też punkty. Ogólnie ze swojej gry jestem zadowolony, chociaż jeszcze wiele jest do poprawienia.

- Dla mnie osobiście i z pewnością nie tylko jesteś najlepszym zawodnikiem na tej pozycji w historii klubu, pomimo młodego wieku. Jak uważasz, gdzie najwięcej nauczyłeś się bramkarskiego kunsztu.

- Zdecydowanie najwięcej nauczyłem się na samym początku mojej przygody z piłką, czyli w Wodzisławskiej Szkółce Piłkarskiej. Tam miałem trenera Janusza Pontusa, któremu wiele zawdzięczam, bo dużo mnie nauczył, a główny nacisk kładł na wyrobieniu u mnie charakteru. Podkreślał – masz być zdenerwowany, jak stracisz bramkę i taka cecha we mnie została. Po każdej straconej bramce najpierw przez chwilę wracam do sytuacji sprzed strzelonego mi gola i zastanawiam się, co mogłem zrobić, żeby nie dopuścić do jego utraty, jak inaczej ja i moi koledzy mogliśmy się zachować. Chciałbym jeszcze zaakcentować, że w WSP bramkarskiej tajników uczył mnie też obecny trener bramkarzy tu w Bogdance Piotr Urbańczyk. Dla mnie w każdym meczu, co zrozumiałe liczą się 3 punkty, ale też zagranie z tyłu na zero. Podsumowując najwięcej zawdzięczam WSP, gdzie stawiałem pierwsze kroki i się wychowałem. Tutaj w Bogdanowicach też dużo wyniosłem pożytecznego, bo gram z chłopakami, którzy już zaliczyli różne ligi z Grześkiem Kaliciakiem na czele, z którym aż miło się współpracuje.

- W swojej niedługiej karierze piłkarskiej miałeś też hiszpański epizod. Powiedz coś o tym.

- Grając w Hiszpanii mogę mówić o sporym pechu. W Haradadzie po 8 meczach wskoczyłem do podstawowego składu i już w drugim meczu dostałem czerwoną kartkę. Wypadłem ze składu i też tam zaczęło się nieciekawie dziać i po namyśle podjąłem decyzję o powrocie do kraju. Widocznie tak musiało być.

- W Starcie trener Remień postawił na ciebie, jako podstawowego bramkarza. Powiedz jak ci się układa  współpraca, a zarazem rywalizacja z Piotrkiem Kozakiewiczem.

- Ach, to jest temat rzeka. Tak naprawdę po pierwszych wysokich porażkach w lidze 1-3 i 0-3 z doświadczenia wiedziałem, że najprawdopodobniej na Pniówek nie wyjdę. Jednak od trenera Remienia dostałem szansę, zaufał mi, a ja pokazałem w tym meczu, że jednak warto na mnie stawiać. Wracając do rywalizacji z Piotrkiem, to szanuję go, bo wiem co to znaczy być tym drugim. Mi też wielokrotnie zdarzało się siedzieć na ławce, bo to nie tak, że od zawsze byłem tym pierwszym. Mogę powiedzieć, że z Piotrkiem nie czujemy między sobą jakieś rywalizacji, tylko współpracę. Nieraz w trudnych chwilach dla mnie po prostu mnie wspiera, często powtarza nie martw się, będzie dobrze. To jest dla mnie bardzo ważne i za to mu dziękuję, nigdy nie miałem z nim problemów i zawsze będę szanował go jako człowieka i jako sportowca.

- Dziękuję za rozmowę i życzę kontynuacji formy w kolejnych meczach

- Postaram się :)

Z Tomaszem Bąkowskim rozmawiał Bogusław Stupek

"Bąku" w obiektywie

/fot. Bogusław Stupek/

• Komentarzy [0]
• czytano: [2091]
• DO